Zoals hierboven vermeld kan de egelantier het beste 1x per jaar teruggesnoeid worden naar de gewenste vorm. Deze plant bloeit in de maanden juni tot en met augustus, dus het is wenselijk om de haag net hiervoor te snoeien naar de gewenste vorm. Ons advies is om de rozenstruik iets kleiner dan terug te groeien dan gewenst, de struik groeit door de groeisnelheid namelijk snel terug. Kijk wel uit voor de stekels op de stengel met het snoeien. Probeer daarom met handschoenen en lange mouwen te werken als je de egelantier gaat snoeien.

Natuurlijk kun je de eerste jaren, na het snoeien, bemesting bij de egelantier strooien, maar dit is zeker niet nodig. Mocht je sneller een dichtere rozenstruik van botanische rozen willen hebben, dan kun je de egelantier extra bemesten.

De egelantier is tot wel -25 graden Celsius winterhard. Hierdoor kan de plant geen kwaad aangedaan worden met temperaturen tot de -25 graden Celsius. In een gemiddelde Nederlandse winter hoef je dus geen extra maatregelen te nemen zoals het inpakken van de Rosa rubiginosa in tijden van vorst.

De egelantier heeft niet per se extra water nodig dan moeder natuur het al voorziet. Maar het is wel wenselijk om de Rosa rubiginosa de eerste 2 jaar na het aanplanten van extra water te voorzien. Doe dit voornamelijk in de drogere periodes van het jaar zodat de plant niet uitdroogt. Altijd alleen de wortels water geven: deze nemen tenslotte het water op. De bladeren hebben kans op verbranding als hier water op komt en de zon schijnt. Dit water gaat dan namelijk werken als een soort vergrootglas op het blad, waardoor het blad kan verbranden.

Deze botanische roos groeit ongeveer 20 tot 40 centimeter per jaar, maar de takken groeien in alle richtingen. Hierdoor is het wenselijk om de takken van de egelantier die uitsteken elk jaar terug te snoeien naar de gewenste vorm. De egelantier kan wel tot 2 meter hoogte groeien als struik.

De egelantier verliest in de winter zijn blad. Dit blad heeft als het in bloei is een leuke eigenschap. Als je dit blad namelijk kneust, dan heeft dit de geur van een appel.

Naast de zoete appelgeur van de bladeren de Rosa rubiginosa heeft deze plant zelf ook nog andere vruchten. De botanische roos bloeit namelijk medio augustus meerdere rozenbottels als vrucht. Deze rozenbottels zijn enorm in trek bij de vogels, wat meer biodiversiteit en gezelligheid mee in de tuin brengt.

De egelantier groeit verschillende kleuren bloemen van juni tot en met augustus. Van origine zijn deze bloemen rood van kleur, maar door vermeerdering van de plant zijn er ook roze en wittere bloemen die aan de egelantier kunnen gaan groeien. Deze bloemen behoren bestoven te worden, een gebeurtenis waardoor extra insecten naar de plant gelokt worden. Het zal geen dag saai zijn in de tuin met de Rosa rubiginosa.

Zowel een groot voordeel als een groot nadeel aan de egelantier: er zit een doorn aan dit roosje. Zonder al teveel sprookjes hieraan te besteden kan dit vervelend zijn bij onder andere het planten of snoeien van de egelantier. Daarnaast kan dit ook een voordeel met zich meebrengen; het houdt ongewenste indringers (zoals bijvoorbeeld honden, katten of inbrekers) buiten de tuin. Deze stekels staan er niet zo recht op als bij een roos die we kennen van Valentijn; ze zijn een beetje gebogen.

De egelantier houdt ervan om in de halfschaduw of zon op te groeien. Hier heeft hij ideale zonomstandigheden om te volgroeien.

Qua type grond houdt deze wilde roos zowel van droge als vochtige grond. Het type grond maakt dus eigenlijk niet erg veel uit; deze botanische roos groeit overal wel, als het maar bereikt kan worden door de zon.